| magnetic field ཁབ་ལེན་ར་བ། | phys. A field of force that exists around a magnetic body or a current-carrying conductor. | ཁབ་ལེན་གྱི་ནུས་པ་ཅན་གྱི་དངོས་གཟུགས་ཤིག་གམ་གློག་རྒྱུན་རྒྱུ་བཞིན་པའི་ཁྲིད་གཟུགས་ཤིག་གི་མཁའ་འཁོར་དུ་གནས་པའི་ཤུགས་ཀྱི་ར་བ་ཞིག |
| magnetic domain ཁབ་ལེན་ཁྱབ་ཁོངས། | phys. Clustered regions of aligned magnetic atoms. When these regions themselves are aligned with one another, the substance containing them is a magnet. | ཁབ་ལེན་དང་ལྡན་པའི་རྡུལ་ཕྲན་གྲལ་དུ་སྒྲིག་པའི་མཉམ་འདུས་ས་ཁོངས། ས་ཁོངས་འདི་དག་གྲལ་དུ་སྒྲིག་ཚེ་ས་ཁོངས་འདི་དག་དང་ལྡན་པའི་དངོས་པོ་དེ་ཁབ་ལེན་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་བ་ཡིན། |
| magnetic declination ཁབ་ལེན་ཡོ་ཟུར། | phys. Discrepancy between the orientation of a compass pointing toward magnetic north and the true geographic north. | ཕྱོགས་སྟོན་འཁོར་ལོས་བསྟན་པའི་བྱང་སྣེ་དང་སའི་གོ་ལའི་བྱང་སྣེ་ངོ་མ་གཉིས་དབར་གྱི་ཧེ་བག |
| magnet ཁབ་ལེན། | phys. Any object that has magnetic properties, that is, the ability to attract objects made of iron or other magnetic substances. See also electromagnetism and magnetic force. | ལྕགས་སམ་ཁབ་ལེན་གྱི་རྫས་གཞན་གྱིས་གྲུབ་པའི་དངོས་རྫས་འཐེན་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པ་སྟེ་ཁྱབ་ལེན་གྱི་ཁྱད་ཆོས་ཡོད་པའི་དངོས་རྫས་གང་རུང་རུང་ཞིག། གློག་ཁབ་ལེན་གྱི་རང་བཞིན་དང་ཁབ་ལེན་གྱི་ཤུགས་ལ་ཡང་གཟིགས་རོགས། |
| magnesium དཀར་གཡའ། | chem. A light silver-white metallic chemical element of the alkaline-earth group, which burns with an intense white light, is lighter than aluminium, and is used in making light alloys: symbol Mg, atomic number 12 | ས་ཡི་བུལ་ཚྭའི་སྡེ་ཚན་དུ་གཏོགས་པའི་ལྕགས་རིགས་ཀྱི་རྩ་རྫས་ཡང་ཞིང་དངུལ་ལྟར་དཀར་བ་ཞིག མེ་རུ་སྤར་དུས་འོད་དཀར་བཀྲག་མདངས་ཅན་སྤྲོ་བར་བྱེད་ཅིང་། ཧ་ཡང་ལས་ཡང་བ། བསྲེས་ལྕགས་བཟོ་བར་བེད་སྤྱོད་བྱེད་པ་ཞིག མཚོན་རྟགས་ Mg དང་རྡུལ་གྲངས་ ༡༢ ཡིན། |
| maglev ཁབ་ལེན་འདེགས་འགྱོག | phys. The use of the physical properties of magnetic fields generated by superconducting magnets to cause an object (such as a vehicle) to float above a solid surface | ཁྱད་འཕགས་ཁྲིད་གཟུགས་ཀྱི་ཁབ་ལེན་གྱིས་བསྐྲུན་པའི་ཁབ་ལེན་ར་བའི་ཁྱད་ཆོས་སྤྱད་དེ་དངོས་པོ་ཞིག་ (འགྲུལ་འཁོར་ལྟ་བུ་ཞིག) མཁྲེགས་གཟུགས་ཤིག་གི་སྟེང་ནས་ལྡིང་བར་བྱེད་པ་ཞིག |
| magenta དམར་སྐྱ། | phys. A light mauvish-crimson which is one of the primary subtractive colours, complementary to green. | རྩ་བའི་འཕྲི་གྲུབ་ཁ་དོག་ཅིག་ཡིན་ཞིང་ལྗང་ཁུ་ཡི་ཁ་སྐོང་ཁ་དོག་ཡིན་ལ། དམར་བཙོད་སྐྱ་ཤས་ལྡན་པའི་ཁ་དོག་ཅིག |
| Magellanic cloud མེ་རྗེ་ལེ་ནིའི་སྤྲིན་ཕུང་། | phys. | |
| Mad cow disease བ་སྨྱོན་ནད། | biol. | |
| macula lutea སེར་ཐིག | biol. Macula lutea, in anatomy, the small yellowish area of the retina near the optic disk that provides central vision. When the gaze is fixed on any object, the centre of the macula, the centre of the lens, and the object are in a straight line. | ཕུང་གནས་རིག་པ་ལྟར་ན་སེར་ཐིག་ནི་མཐོང་ཚོར་གཙོ་བོ་མཁོ་སྤྲོད་བྱེད་མཁན་མིག་སྡེར་གྱི་ཉེ་འཁྲིས་སུ་ཡོད་པའི་དྲ་སྐྱིའི་སེར་མདོག་ཅན་གྱི་ཁུལ་ཆུང་ཆུང་དེ་ལ་ཟེར། ང་ཚོས་དངོས་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ལ་གཅེར་མིག་གིས་བལྟ་བའི་སྐབས་སུ་སེར་ཐིག་གི་ལྟེ་བ་དང་། དྭངས་ཤེལ་གྱི་ལྟེ་བ། བལྟ་སའི་དངོས་པོ་རྣམས་དྲང་ཐིག་ཅིག་གི་སྟེང་དུ་འཁོད་ཡོད། |
| macula སེར་ཐིག | biol. An oval yellowish area surrounding the fovea near the centre of the retina in the eye, which is the region of keenest vision. | མིག་གི་དྲ་སྐྱིའི་ལྟེ་བའི་འགྲམ་དུ་ཡོད་པའི་དོང་ཆུང་གི་མཐའ་རུ་སྐོར་བའི་སེར་མདོག་གི་སྒོང་དབྱིབས་ལྟ་བུའི་ཆ་ཤས་ལ་གོ འདི་ནི་མཐོང་ཚོར་རྣོ་ཤོས་ཀྱི་གནས་དེ་ཡིན། |
| macroscopic properties མཐོང་རུང་ཁྱད་ཆོས། | phys. An attribute or observable property of a thermodynamic system that can be characterized by a single quantity which is applicable to the system as a whole, or which is a function of position within the system and is continuous so long as it does not vary rapidly over microscopic distances, except at the boundaries of the system. Examples of macroscopic properties are temperature, pressure, volume, density, viscosity, and concentration. | དྲོད་ཤུགས་རིག་པའི་མ་ལག་ཅིག་གི་རང་བཞིན་ནམ་མཐོང་རུང་ཁྱད་ཆོས་ཤིག་ལ་གོ་ཞིང་། ཁྱད་ཆོས་དེ་ཡང་མ་ལག་ཡོངས་ལ་ཁྱབ་པའམ། མ་ལག་དེའི་མུ་མཚམས་མ་བརྒལ་ཚེ་རྒྱང་ཐག་ཕྲ་མོའི་དབར་ལ་འགྱུར་བ་མྱུར་མོ་མེད་ཅིང་ཆ་སྙོམས་སུ་ཁྱབ་པ་ཞིག་ལ་གོ དཔེར་ན། དྲོད་ཚད་དང་། གནོན་ཤུགས། བོངས་ཚད། སྟུག་ཚད། ཚི་ཤུགས། གར་ཚད་བཅས་ནི་མཐོང་རུང་ཁྱད་ཆོས་ཀྱི་དཔེ་མཚོན་ཡིན་ནོ། |
| macroscopic གཟུགས་རགས་པའི། | phys. Observable by the naked eye | མིག་རྗེན་པས་མཐོང་ཐུབ་པའི་གཟུགས། |
| macrophage རགས་ཟ། | biol. One type of phagocyte of the immune system that can ingest bacteria and cell debris and coordinate tissue repair. They form from monocytes, which circulate in the blood, migrate to sites of cell damage and differentiate into macrophages. | ནད་འགོག་མ་ལག་གི་ཟ་བྱེད་ཕྲ་ཕུང་གི་རིགས་གཅིག་སྟེ། སྲིན་འབུ་དང་ཕྲ་ཕུང་གི་བཤིག་རོ་རྣམས་ཟ་ཐུབ་ཅིང་། ཕུང་གྲུབ་བསྐྱར་བཟོའི་འབྲེལ་མཐུད་བྱེད་ཐུབ་མཁན་ཞིག་ཡིན། རགས་ཟ་ནི་གཅིག་ལྡན་ཕྲ་ཕུང་ནས་གྲུབ་ཀྱི་ཡོད་པ་སྟེ། གཅིག་ལྡན་ཕྲ་ཕུང་དེ་དག་ཁྲག་གི་ནང་དུ་རྒྱུ་ཞིང་ཕྲ་ཕུང་སྐྱོན་ཅན་གྱི་ཁུལ་དུ་གནས་སྤོ་བྱས་ཏེ་རགས་ཟ་རུ་ཁྱད་འགྱུར་འགྲོ་བ་ཡིན། |
| macroparticle རྡུལ་རགས་པ། | phys. | |
